قیمت گوشی موبایل امروز
تعریف مشخصات گوشی موبایل
پوشش شبکه (Network coverage)
بخش کلیدی هر مشخصات تلفن همراه، باندهای فرکانس کاری آن است. باندهای فرکانسی پشتیبانی شده تعیین می کنند که آیا یک گوشی خاص با یک حامل شبکه خاص سازگار است یا خیر.
علاوه بر مشخصات تلفن همراه iranmtt خوشحال است که فهرست راهنمای باند فرکانس مبتنی بر کشور خود را نیز در اختیار شما قرار دهد. این برای اپراتور خاص نیست و اگر گوشی را برای استفاده در کشور خود انتخاب می کنید یا اگر مطمئن هستید تلفن شما در کشوری که می خواهید کار می کند مفید است.
ایران
قابلیت های 2G
GSM 900، GSM 1800
قابلیت های 3G
UMTS 2100
قابلیت های 4G
LTE 1800
قابلیت های 5G
2G که اولین بار در سال 1992 معرفی شد، دومین نسل از فناوری تلفن همراه و اولین فناوری است که از رمزگذاری دیجیتال مکالمات استفاده می کند. شبکه‌های 2G اولین شبکه‌هایی بودند که خدمات داده و پیام‌های متنی SMS را ارائه کردند، اما نرخ انتقال داده آنها کمتر از جانشینانشان است.
شبکه های 3G جانشین شبکه های 2G می شوند که سرعت انتقال داده سریع تری را ارائه می دهند و اولین شبکه هایی هستند که تماس های ویدیویی را فعال می کنند. این باعث می شود که آنها به ویژه برای استفاده در تلفن های هوشمند مدرن مناسب باشند که برای بسیاری از برنامه های خود نیاز به اتصال به اینترنت پرسرعت ثابت دارند.
4G نسل چهارم استانداردهای ارتباطات تلفن همراه است. این جانشین 3G است و دسترسی به اینترنت فوق پهن باند را برای دستگاه های تلفن همراه فراهم می کند. سرعت بالای انتقال داده، شبکه های 4G را برای استفاده در مودم های بی سیم USB برای لپ تاپ ها و حتی دسترسی به اینترنت خانگی مناسب می کند.
5G نسل پنجم استانداردهای ارتباطات تلفن همراه است. این یک جانشین 4G است و وعده می دهد که سریعتر از نسل های قبلی باشد و در عین حال موارد استفاده جدیدی را برای داده های تلفن همراه باز کند. مزایای 5G از سرعت‌های بیشتر (تا 10 برابر سریعتر)، تأخیر بسیار کمتر (تا 50 برابر کمتر) و ظرفیت بیشتر است که امکان اتصال همزمان دستگاه‌های بیشتری را فراهم می‌کند.
توجه داشته باشید که برای دقت کامل، همیشه باید با ارائه دهنده خدمات خانگی خود یا با ارائه دهندگان خدمات محلی در کشوری که در آن اقامت دارید بررسی کنید.
سیم کارت (SIM)
ماژول هویت مشترک یک کارت هوشمند قابل جابجایی برای تلفن های همراه است. سیم کارت ها اطلاعات مورد نیاز برای شناسایی دستگاه تلفن همراه را ذخیره می کنند. همچنین حاوی داده‌های مورد نیاز برای رمزگذاری صدا است تا گوش دادن به تماس‌ها را تقریباً غیرممکن کند (به جز زمانی که خود اپراتور بی‌سیم در حال استراق سمع است).
به این ترتیب شناسه مشتری (و شماره شخصی) به سیم کارت گره می خورد نه به تلفن همراه خاصی. این امکان تعویض یکپارچه سیم کارت یکسان بین تلفن های همراه مختلف GSM را فراهم می کند.
سیم‌کارت‌ها همچنین به‌عنوان ذخیره‌سازی پیام‌های SMS و مخاطبین کاربر عمل می‌کنند. سیم کارت های فعلی می توانند تا 250 جفت نام/شماره و حداکثر 50 پیام متنی SMS را ذخیره کنند.
سیم کارت نمی تواند چندین شماره در هر مخاطب یا سایر اطلاعات پیچیده تر را ذخیره کند. این بدان معنی است که اگر اطلاعات مخاطبین خود را از حافظه تلفن به حافظه سیم کارت کپی کنید، مخاطبین به تعداد ورودی های هر مخاطب تقسیم می شوند و اطلاعات دیگر حذف می شوند.
همه تلفن های GSM و اکثر تلفن های iDEN برای کار کردن به سیم کارت نیاز دارند.
انواع خاصی از تلفن ها (CDMA، TDMA، AMPS) وجود دارند که از سیم کارت استفاده نمی کنند. در عوض، داده های مورد نیاز مستقیماً در تلفن برنامه ریزی می شوند.
sim card های قابل تعویض در چهار سایز استاندارد عرضه می شوند:
اندازه کامل (85.6 میلی متر × 53.98 میلی متر × 0.76 میلی متر)
مینی سیم (25mm x 15mm x 0.76mm)
Micro-SIM (15mm x 12mm x 0.76mm)
نانو سیم کارت (12.3mm × 8.8mm × 0.67mm)
eSIM یا Embedded SIM در یک اندازه ارائه می شود:
eSIM (6mm x 5mm x <1mm) غیر قابل جابجایی
نمودار بالا نشان می دهد که چگونه اندازه سیم کارت در طول سال ها کاهش یافته است
اولین موردی که ظاهر شد، اندازه کامل یا 1FF (1st Form Factor)، اندازه یک کارت اعتباری (85.60 میلی متر × 53.98 میلی متر × 0.76 میلی متر) بود. به دنبال آن یک سیم‌کارت کوچک یا 2FF (فاکتور فرم دوم) وجود داشت که ضخامت یکسانی دارد اما 25 میلی‌متر طول و 15 میلی‌متر عرض دارد و یکی از گوشه‌های آن برای جلوگیری از جاگذاری نادرست بریده شده است. بعد میکرو سیم کارت یا 3FF (3rd Form Factor) با ابعاد 15 mm × 12 mm قرار گرفت.
در سال 2012 نانو سیم کارت یا 4FF (4th Form Factor) با ابعاد 12.3 × 8.8 × 0.67 میلی متر معرفی شد. نانوسیم‌کارت‌ها می‌توانند از آداپتورها برای به دست آوردن سازگاری با دستگاه‌های دارای اسلات Micro-SIM و Mini-SIM استفاده کنند. یک میکرو سیم کارت نیز می تواند در اسلات Mini-SIM با آداپتور نصب شود.
در سال 2016 eSIM/Embedded SIM یا همانطور که به طور رسمی شناخته می شود، کارت مدار مجتمع جهانی تعبیه شده (eUICC) معرفی شد. در مرحله تولید روی مادربرد دستگاه لحیم می شود در حالی که عملکردی مشابه سیم کارت قابل جابجایی دارد.
دو رمز عبور عددی مرتبط با سیم کارت وجود دارد. یکی شماره شناسایی شخصی (PIN) است که کاربر باید هر بار که دستگاه را راه اندازی می کند وارد کند (این مورد را می توان از طریق تنظیمات تلفن خاموش کرد).
هنگام وارد کردن شماره پین، کاربر فقط سه بار تلاش برای ورود دارد. اگر هر سه نادرست باشند، کارت قفل می شود و یک PUK (کلید رفع انسداد شخصی) باید وارد شود تا کارت دوباره کار کند. قبل از اینکه کارت به طور دائم قفل شود و غیرقابل استفاده شود، فقط ده تلاش برای ورود به PUK مجاز است.
نوع نمایشگر (Display type)
امروزه انواع صفحه نمایش/پانل زیادی در گوشی های هوشمند استفاده می شود.
این شامل:
LCD (نمایشگر کریستال مایع)
IPS-LCD (صفحه نمایش کریستال مایع با تعویض داخل هواپیما)
OLED (دیود ساطع کننده نور ارگانیک)
AMOLED (دیود نوری آلی ماتریس فعال)
صفحه نمایش، هنگامی که با عنصر لمسی ترکیب می شود، عنصر اصلی رابط کاربری است و به همین دلیل، هنگام آزمایش صفحه نمایش ها در طول فرآیند بررسی خود، تلاش زیادی می کنیم تا کیفیت نمایشگر را با اندازه گیری نسبت کنتراست، کالیبراسیون رنگ، روشنایی و اندازه گیری کنیم. خوانایی نور خورشید
LCD/IPS-LCD
نمایشگرهای LCD (نمایشگر کریستال مایع) از ماتریسی از کریستال های مایع تشکیل شده است. کریستال های مایع خود نور ساطع نمی کنند و برای روشن کردن کل صفحه نمایش به نوعی از نور پس زمینه متکی هستند. در نتیجه نمایشگرهای ال سی دی می توانند در زیر نور مستقیم خورشید بسیار قابل مشاهده باشند.
IPS-LCD ها زاویه دید عالی و بازتولید رنگ بهتری را نسبت به غیر IPS-LCD ها به دلیل چیدمان خود LCD ارائه می دهند. این به یک نوع نمایشگر رایج برای گوشی های میان رده تا رده بالا تبدیل شده است.
OLED/AMOLED
OLED و AMOLED از ال‌ای‌دی‌های «ارگانیک» استفاده می‌کنند که نور ساطع می‌کنند و در اکثر موارد نیاز به نور پس‌زمینه نمایشگر ال سی دی را برطرف می‌کنند که منجر به یک پنل بالقوه نازک‌تر می‌شود. سیاه‌های کمتر شسته شده را با کنتراست بهتری ارائه می‌کند و در شرایط نور کم بسیار قابل مشاهده است.
رزولوشن (Resolution)
اندازه‌های رزولوشن صفحه نمایش استاندارد
روش استاندارد صنعت برای نمایش وضوح صفحه نمایش، انتشار تعداد پیکسل هایی است که دو طرف مستطیل نمایشگر را تشکیل می دهند.
در حال حاضر تعدادی استاندارد برای وضوح نمایش وجود دارد:
وضوح نام (ها) بر حسب پیکسل
وضوح بالا (HD) 1280 x 720
Full HD، FHD 1920 x 1080
2K، Quad HD، QHD 2560 x 1440
4K، Ultra HD 3840 x 2160
اندازه نمایش فیزیکی
سیستم عامل (OS)
سیستم عامل یک جزء نرم افزار زیرساخت پایه یک سیستم کامپیوتری است. تمام عملیات اصلی رایانه (یا سایر دستگاه های الکترونیکی مانند PDA، تلفن هوشمند و غیره) را کنترل می کند. سیستم عامل به کاربر اجازه می دهد تا برنامه های شخص ثالث (که معمولاً به اختصار برنامه نامیده می شود) را نصب و اجرا کند، که معمولاً عملکرد جدیدی را به دستگاه اضافه می کند.
از جمله محبوب ترین سیستم عامل های کامپیوتری می توان به ویندوز مایکروسافت و MacOS اپل به همراه توزیع های مختلف لینوکس اشاره کرد.
محبوب ترین سیستم عامل ها برای دستگاه های تلفن همراه (تلفن های هوشمند و تبلت ها) iOS اپل و اندروید گوگل هستند و آنها تنها سیستم هایی هستند که هنوز رشد خود را نشان می دهند. در رتبه های پایین تر، سیستم عامل بلک بری RIM و ویندوز موبایل مایکروسافت قرار دارند. سیمبین جایگاه پنجم دور را در اختیار دارد، در حالی که چندی پیش هنوز پرکاربردترین سیستم عامل موبایل بود.
پلتفرم های استاندارد شده سیستم عامل این امکان را فراهم می کند که یک رابط کاربری (و تجربه) ثابت در بین دستگاه های تولید کنندگان سخت افزار مختلف ارائه شود. با این حال، سازندگان گوشی های هوشمند اندرویدی دوست دارند تجربه کاربری را سفارشی کنند، بنابراین هر کدام یک نسخه کمی تغییر یافته از رابط کاربری اندروید موجود را ارائه می دهند.
چیپست (Chipset)
واحد پردازش مرکزی (CPU)
واحد پردازش گرافیکی (GPU)
اسلات کارت حافظه
حافظه داخلی
دوربین (Camera)
مگاپیکسل
دیافراگم
فوکوس خودکار
فوکوس خودکار تشخیص فاز (PDAF)
نوع فلش
HDR
عکاسی پانوراما
Video
اکثر گوشی‌های هوشمند حداقل قادر به فیلمبرداری 720p HD با سرعت 30 فریم بر ثانیه (FPS) هستند. هرچه FPS بالاتر باشد، فیلم نرم‌تر است یا در مورد فیلمبرداری با حرکت آهسته، می‌توانید بدون افت کیفیت، ویدیوی آهسته‌تری بسازید. هرچه رزولوشن بالاتر و تعداد فریم ها بیشتر باشد فضای ذخیره سازی بیشتری مورد نیاز است.
فرمت های رایج ویدئو و نرخ فریم عبارتند از:
1080p HD با سرعت 30 فریم در ثانیه
1080p HD با سرعت 60 فریم در ثانیه
4K با سرعت 24 فریم در ثانیه
4K با سرعت 30 فریم در ثانیه
4K با سرعت 60 فریم در ثانیه
حرکت آرام
720p HD با سرعت 240 فریم در ثانیه
کیفیت 720p HD با سرعت 960 فریم بر ثانیه
1080p HD با سرعت 120 فریم در ثانیه
1080p HD با سرعت 240 فریم در ثانیه
1080p HD با سرعت 960 فریم در ثانیه
برای گوشی‌های هوشمند با نرخ 960 فریم در ثانیه، توصیه می‌کنیم مشخصات گوشی‌های هوشمند سازنده را بررسی کنید تا ببینید دقیقاً چگونه 960 فریم در ثانیه کار می‌کند. برخی از تلفن ها، یک عکس پشت سر هم بسیار کوتاه را با سرعت 960 فریم در ثانیه می گیرند – این عکسبرداری را پیچیده تر می کند.
دوربین اصلی و سلفی
دوربین اصلی – به سیستم دوربین عقب اشاره دارد. لنز یا لنزها در پشت تلفن یا درون یک ماژول دوربین پاپ آپ رو به عقب قرار دارند.
دوربین سلفی – به سیستم دوربین جلو اشاره دارد. لنز یا لنزها در جلوی تلفن یا داخل محفظه دوربین پاپ آپ رو به جلو قرار دارند. سخت افزار و نرم افزار اضافی را می توان با دوربین سلفی ترکیب کرد تا قابلیت های پیچیده تشخیص چهره را ارائه دهد. دوربین سلفی برای برنامه های ویدئو کنفرانس نیز استفاده می شود.
سیستم‌های دوربین با قابلیت سنجش عمق را می‌توان برای برنامه‌های واقعیت افزوده و ایموجی‌های متحرک مورد استفاده قرار داد.
تعداد کل لنزهای موجود در سیستم دوربین اصلی و سلفی. به عنوان تک، دوتایی یا سه گانه نامیده می شود.
برای وضوح، جزئیات هر لنز دوربین را در یک ردیف جداگانه توضیح می دهیم.
مشخصات شامل تعداد مگاپیکسل، دیافراگم، فاصله کانونی، اندازه سنسور، نوع زوم و روش های تثبیت و فوکوس است.
در پیاده سازی گوشی های هوشمند چند لنز، تولید کنندگان ترکیب های مختلف لنز را انتخاب می کنند که برای ارائه بهترین و همه کاره ترین راه حل مناسب می دانند. به عنوان مثال، ترکیبی از لنزهای زاویه باز و زوم.
بلندگو
بلندگو یک درایور صدای کوچک است که در تلفن همراه یا سایر وسایل ارتباطی نصب شده است که برای تولید صدا استفاده می شود. به طور سنتی، بلندگوهای تلفن همراه برای تولید هشدارهای صوتی برای رویدادهایی مانند تماس های دریافتی، پیام های دریافتی و آلارم ها استفاده می شوند.
از آنجایی که تلفن های همراه در سال های اخیر به عنوان پخش کننده های موسیقی قابل حمل دو برابر شده اند، کاربران شروع به استفاده از بلندگوهای داخلی خود برای پخش موسیقی کرده اند. با اذعان به این نوع جدید استفاده از بلندگوی تلفن همراه، سازندگان شروع به تجهیز موبایل های موسیقی یا ویدئو محور خود به بلندگوهای قوی تر یا حتی یک جفت بلندگو برای بازتولید دقیق استریو و جلوه های فضایی پیشرفته کرده اند.
بلندگوها همچنین برای بازتولید تماس‌های صوتی با صدای بلند استفاده می‌شوند، بنابراین به کاربران اجازه می‌دهند با هندزفری تماس‌ها را انجام دهند یا حتی با دیگران در همان اتاق تماس کنفرانسی داشته باشند (که به استفاده از تلفن همراه بلندگو گفته می‌شود، که جای اشتباه نیست. با بلندگو).
اجرای بلندگو می تواند از مدلی به مدل دیگر متفاوت باشد. به عنوان مثال، برای صرفه جویی در فضا و نازک‌تر کردن تلفن‌ها، برخی از تولیدکنندگان از بلندگوی اختصاصی استفاده نمی‌کنند، بلکه از بلندگوی گوشی برای تولید هشدارهای صوتی نیز استفاده می‌کنند.
به هر حال، چه برای سرگرمی، چه برای تماس های کنفرانسی یا فقط برای زنگ زدن ساده از آن استفاده کنید، یک چیز مهم وجود دارد – بلندی صدا. ما این موضوع را در بررسی های خود علاوه بر اظهار نظر ذهنی گاه به گاه، عمیقاً بررسی کرده بودیم، اما در سال 2007 تصمیم گرفتیم که زمان آن رسیده است که رویکرد علمی تری داشته باشیم.
بنابراین ما برای خودمان یک تجهیز مفید – یک نویز/صدا سنج دیجیتال – تهیه کردیم تا بتوانیم به طور عینی آن جنبه بسیار مهم گوشی های مدرن را اندازه گیری کنیم – بلندگو در واقعیت چقدر بلند است.
بنابراین، برای ثبت، در اینجا نحوه تنظیم تست ما پیش می رود. ما تست‌های خود را در یک اتاق ساکت انجام می‌دهیم و صدا را با بلندگوی گوشی رو به میکروفون در فاصله دقیقاً 1 متری اندازه‌گیری می‌کنیم.
ما سه تست مختلف انجام می دهیم. برای هر آزمون چندین اندازه گیری متوالی انجام می دهیم – معمولاً بالاترین و کمترین قرائت ها را نادیده می گیریم و مقدار متوسط بقیه را می گیریم.
این سه تست به شرح زیر است:
1) زنگ تلفن ما از یک آهنگ زنگ قدیمی استفاده می کنیم که شبیه زنگ یک تلفن قدیمی است. به نظر می رسد که اکثر گوشی ها وقتی از آن استفاده می کنیم خوب عمل می کنند.
2) نویز صورتی. ما از نمونه ای از نویز صورتی استفاده می کنیم. خوانش‌های ما با آن به خوبی نشان‌دهنده عملکرد بلندگوی گوشی با موسیقی استاندارد است. نوجوانان قطعاً از گوشی‌هایی که به آنها اجازه می‌دهد صدا را تا حد امکان بالا ببرند، قدردانی می‌کنند.
3) صدای انسان، مرد. این یک آزمایش مهم است، زیرا اگر تمایل دارید از بلندگو برای اهداف بلندگو استفاده کنید، بدون در نظر گرفتن اینکه در اتاق کنفرانس هستید یا در ماشین خود، بلندی صدا واقعا مهم است.
هندزفری (3.5mm jack)
یک اتصال دهنده معمولی برای اتصال یک جفت هدفون استاندارد موسیقی مانند آنهایی که در پخش کننده های موسیقی، رایانه ها و سایر دستگاه های الکترونیکی با خروجی صدا یافت می شوند.
بسته به تعداد حلقه‌های اتصال جداگانه روی جک، می‌تواند از استریو و/یا میکروفون پشتیبانی کند.
برخی از تلفن‌ها فقط جک 2.5 میلی‌متری ارائه می‌کنند که تنوع کمتری از همان اصل است.
هدفون‌هایی که همراه با تلفن‌های همراه عرضه می‌شوند معمولاً دارای یک میکروفون در امتداد کابل و یک دکمه کنترل از راه دور هستند که امکان مدیریت تماس‌ها را بدون استفاده از تلفن فراهم می‌کند.
برخی از سازندگان ترجیح می دهند به جای اینکه مستقیماً روی خود تلفن قرار گیرند، جک 3.5 میلی متری صدا را روی این کنترل از راه دور قرار دهند. دلیل این امر این است که جک های 3.5 میلی متری فضای داخلی زیادی را اشغال می کنند. به علاوه، به این ترتیب کاربر می تواند عملکرد کنترل از راه دور/میکرون را در حین استفاده از هدفون های شخص ثالث حفظ کند.
Wi-Fi
Wi-Fi یک فناوری WLAN (شبکه محلی بی‌سیم) است. این اتصالات داده بی سیم با برد کوتاه با سرعت بالا را بین دستگاه های داده تلفن همراه (مانند لپ تاپ، PDA یا تلفن) و نقاط دسترسی Wi-Fi نزدیک (سخت افزار ویژه متصل به یک شبکه سیمی) فراهم می کند.
نوع قدیمی‌تر Wi-Fi، 802.11g، می‌تواند سرعتی تا 54 مگابیت در ثانیه ارائه دهد و با سرعت 802.11b (تا 11 مگابیت در ثانیه) سازگار است.
استاندارد جدیدتر 802.11n نامیده می شود (سرعت تا 150 مگابیت بر ثانیه در هر کانال یا تا 600 مگابیت در ثانیه در مجموع ارائه می دهد). می توان از آن در باندهای فرکانسی 2.4 گیگاهرتز یا 5 گیگاهرتز استفاده کرد، اگرچه یک گیرنده برای کار بر روی هر دو باید آنتن دو بانده داشته باشد.
سال 2013 شاهد تولد جدیدترین (تا کنون) استاندارد Wi-Fi ac بود. سرعت حداکثر 500 مگابیت بر ثانیه در هر کانال و در مجموع بیش از 1 گیگابیت بر ثانیه را می دهد. Wi-Fi 802.11ac فقط روی باند 5 گیگاهرتز کار می کند.
Wi-Fi بسیار سریعتر از هر فناوری داده ای است که از طریق شبکه تلفن همراه مانند GPRS، EDGE و حتی UMTS و HSDPA کار می کنند.
محدوده تحت پوشش یک اکسس پوینت Wi-Fi از 30 تا 100 متر در داخل خانه است در حالی که در فضای باز یک نقطه دسترسی منفرد می تواند حدود 650 متر را پوشش دهد.
بلوتوث (Bluetooth)
AVRCP (نمایه کنترل از راه دور صوتی/تصویری)
EDR (نرخ داده پیشرفته)
HSP (نمایه هدست)
موقعیت یابی (GPS)
تلفن های هوشمند مدرن برای موقعیت یابی و خدمات مکان یابی دقیق به سیستم جهانی ناوبری ماهواره ای (GNSS) متکی هستند.
GNSS یک نام عمومی برای هر یک از سیستم‌های جهانی ماهواره‌های موجود است که سیگنال‌هایی را از فضا ارائه می‌کند، جایی که داده‌های موقعیت‌یابی و زمان‌بندی به دستگاه‌ها مخابره می‌شوند تا بتوانند مکان خود را تعیین کنند.
محبوب‌ترین نمونه‌های GNSS شامل گالیله اروپا، سیستم موقعیت‌یابی جهانی NAVSTAR ایالات متحده (GPS)، سیستم ناوبری Globalnaya ناوبری اسپوتنیکوایا روسیه (GLONASS) و سیستم ماهواره‌ای ناوبری BeiDou چین است.
هر یک از این سیستم‌ها دارای پوشش جهانی هستند، بنابراین اگر یک گوشی هوشمند از همه آنها پشتیبانی کند، شانس بیشتری برای داشتن ماهواره‌های در دسترس برای اتصال دارد.
دستگاه‌هایی که به گیرنده‌های GNSS داخلی مجهز نیستند، همچنان می‌توانند با استفاده از Wi-Fi و رادیو سلولی با اسکن نقاط دسترسی/برج‌های سلولی موجود در مجاورت، اطلاعات موقعیت مکانی تقریبی را دریافت کنند. با این حال، بر خلاف GNSS، این اطلاعات مکان به اندازه کافی دقیق نیست که برای ناوبری استفاده شود.
NFC (ارتباطات میدان نزدیک)
NFC یک فناوری ارتباط بی سیم با فرکانس بالا برد کوتاه است که امکان تبادل داده بین دستگاه ها را در فاصله حدود 10 سانتی متری فراهم می کند.
NFC ارتقاء استاندارد کارت مجاورتی موجود (RFID) است که رابط یک کارت هوشمند و یک خواننده را در یک دستگاه واحد ترکیب می کند. این به کاربران اجازه می دهد تا به طور یکپارچه محتوا را بین دستگاه های دیجیتال به اشتراک بگذارند، صورتحساب ها را به صورت بی سیم پرداخت کنند یا حتی از تلفن همراه خود به عنوان بلیط الکترونیکی سفر در زیرساخت های بدون تماس موجود که قبلاً برای حمل و نقل عمومی استفاده می شود استفاده کنند.
مزیت مهم NFC نسبت به بلوتوث زمان راه اندازی کوتاه تر است. به‌جای انجام تنظیمات دستی برای شناسایی دستگاه‌های بلوتوث، اتصال بین دو دستگاه NFC به‌طور همزمان برقرار می‌شود (زیر 1/10 ثانیه).
NFC به دلیل برد کوتاه‌تر، درجه امنیت بالاتری نسبت به بلوتوث ارائه می‌کند و NFC را برای مناطق شلوغی مناسب می‌سازد که در غیر این صورت ممکن است ارتباط سیگنال با دستگاه فیزیکی فرستنده آن (و به طور گسترده، کاربر آن) غیرممکن باشد.
NFC همچنین می‌تواند زمانی که یکی از دستگاه‌ها با باتری تغذیه نمی‌شود کار کند (مثلاً روی تلفنی که ممکن است خاموش باشد، کارت اعتباری هوشمند بدون تماس و غیره).
رادیو (FM Radio)
تیونر داخلی رادیو FM اکنون یک ویژگی اساسی در نظر گرفته می شود. این امکان را به کاربر می دهد تا به اکثر ایستگاه های رادیویی FM پخش زنده گوش دهد. تقریباً همه تلفن‌های دارای تیونر رادیویی FM به یک هدست سیمی برای اتصال به دستگاه نیاز دارند زیرا به عنوان آنتن استفاده می‌شود.
اکثر تیونرهای رادیویی FM می توانند اطلاعات پایه ایستگاه رادیویی را از طریق RDS دریافت کنند. استفاده از رادیو FM با اپراتور شبکه تداخلی ندارد و رایگان است.
نوکیا رابط های رادیویی FM خود را با بهبود رادیو بصری بهبود می بخشد که تصاویر و متن را به عنوان یک لایه اطلاعات اضافی به پخش های رادیویی معمولی اضافه می کند.
ارائه گرافیک و متن، هماهنگ با برنامه های صوتی، از طریق اتصال داده در تلفن دانلود می شود. زنجیره انتقال FM با افزودن رادیو بصری تحت تأثیر قرار نمی گیرد.
در اینجا نوع محتوایی که رادیو ویژوال می تواند ارائه دهد آورده شده است:
اطلاعات مربوط به آهنگ و هنرمندی که در حال حاضر روی آنتن پخش می شود
مشاهده تصاویر مربوط به مجریان یا اخبار
نقشه آب و هوا در طول پخش آب و هوا
هشدارهای اخبار، آب و هوا و ترافیک هنگام پخش آهنگ ها
به یک برنامه گفتگو گوش دهید و ببینید تا به حال در مورد چه چیزی بحث شده است
به آرای مخاطبان، به سبک برادر بزرگ بپیوندید
در مسابقات روی هوا شرکت کنید
شما می‌توانید از بهبود Visual Radio فقط از طریق اتصال داده سلولی استفاده کنید، زیرا استفاده از آن از طریق Wi-Fi یک گزینه نیست.
USB
USB استانداردی برای اتصال سیمی بین دو دستگاه الکترونیکی از جمله تلفن همراه و رایانه رومیزی است. اتصال توسط کابلی انجام می شود که در دو انتها یک کانکتور دارد. یک سر آن، کابلی که به کامپیوتر وصل می‌شود، در همه کابل‌های USB یکسان است، در حالی که کابلی که به دستگاه تلفن همراه وصل می‌شود می‌تواند از انواع مختلفی مانند miniUSB، microUSB یا یک کانکتور اختصاصی باشد.
USB نسخه 1.1 حداکثر سرعت تا 1.5 مگابایت بر ثانیه را ارائه می دهد در حالی که نسخه فعلی 2.0 حدود 40 برابر سریعتر است. نسخه ها با عقب سازگار هستند و سرعت توسط دستگاه کندتر محدود می شود. برای انتقال داده ها ممکن است نیاز به نصب درایورها بر روی رایانه رومیزی باشد، اما برخی از تلفن ها حالت “ذخیره انبوه” را ارائه می دهند که به این معنی است که آنها به عنوان درایوهای انگشت شست به رایانه ظاهر می شوند و نیازی به درایور خاصی نیست.
کابل‌های USB علاوه بر کاربرد انتقال داده، یک شارژ الکتریکی نیز دارند که می‌توان از آن برای تامین انرژی لوازم جانبی (مانند ماوس‌های USB یا کیبورد) استفاده کرد و بسیاری از تلفن‌های همراه را می‌توان از طریق درگاه USB شارژ کرد.
حسگرها (Sensors)
امروزه گوشی‌های هوشمند با تعداد زیادی حسگر عرضه می‌شوند تا تجربه کاربری بهتری را تسهیل کنند، برنامه‌ها را با اطلاعات پیشرفته‌تر در مورد دنیای اطراف تلفن همراه و عمر باتری قوی و افزایش‌یافته را ارائه دهند.
سنسور مجاورت (Proximity Sensor)
تشخیص می دهد که یک شی در نزدیکی تلفن قرار دارد. معمولاً برای حس کردن زمانی که یک تلفن را به سمت گوش کاربران می‌برند تا نمایشگر را خاموش کنند، استفاده می‌شود. این کار باعث صرفه جویی در عمر باتری و جلوگیری از لمس تصادفی صفحه نمایش می شود.
شتاب سنج و ژیروسکوپ ()
شتاب سنج در تلفن های همراه برای تشخیص جهت گوشی استفاده می شود. ژیروسکوپ یا به اختصار ژیروسکوپ، با ردیابی چرخش یا پیچش، ابعاد بیشتری به اطلاعات ارائه شده توسط شتاب سنج اضافه می کند.
یک شتاب سنج شتاب خطی حرکت را اندازه گیری می کند، در حالی که یک ژیروسکوپ از طرف دیگر سرعت چرخش زاویه ای را اندازه گیری می کند. هر دو سنسور میزان تغییر را اندازه گیری می کنند. آنها فقط نرخ تغییر را برای چیزهای مختلف اندازه گیری می کنند.
در عمل، این بدان معناست که یک شتاب‌سنج حرکت جهت یک دستگاه را اندازه‌گیری می‌کند اما نمی‌تواند جهت جانبی یا شیب آن را در طول آن حرکت به طور دقیق مشخص کند، مگر اینکه یک ژیروسکوپ برای پر کردن آن اطلاعات وجود داشته باشد.
با یک شتاب‌سنج می‌توانید یک خروجی اطلاعاتی واقعاً «پر سر و صدا» دریافت کنید که پاسخگو باشد، یا می‌توانید یک خروجی «تمیز» دریافت کنید که کند است. اما وقتی شتاب‌سنج 3 محوره را با یک ژیروسکوپ 3 محوره ترکیب می‌کنید، خروجی دریافت می‌کنید که هم تمیز و هم پاسخگو است.»
شتاب‌سنج‌ها همچنین برای ارائه اطلاعات «گام‌ها» برای برنامه «سلامت» فروشنده استفاده می‌شوند.
قطب نما دیجیتال (Accelerometer and gyroscope)
قطب‌نمای دیجیتالی که معمولاً مبتنی بر حسگری به نام مغناطیس‌سنج است و جهت گیری ساده‌ای را در رابطه با میدان مغناطیسی زمین به تلفن‌های همراه ارائه می‌دهد. در نتیجه، تلفن شما همیشه می‌داند که کدام سمت شمال است، بنابراین می‌تواند نقشه‌های دیجیتالی شما را بسته به جهت فیزیکی‌تان به‌طور خودکار بچرخاند.
فشارسنج (Barometer)
فشارسنج به تراشه GPS داخل دستگاه کمک می کند تا با ارسال فوری داده های ارتفاع، قفل سریع تری داشته باشد. علاوه بر این،
فشارسنج را می توان برای ارائه اطلاعات “طبقه بالا رفته” به برنامه “سلامت” تلفن استفاده کرد.
با ظهور ناوبری داخلی دقیق تر، فشارسنج می تواند به تعیین طبقه ای که کاربر در یک فرودگاه برای مثال قرار دارد کمک کند.
بیومتریک (Biometrics)
حسگرهای مربوط به بیومتریک با گرفتن و اعتبارسنجی معیارهای مربوط به انسان، سطوح امنیتی پیشرفته‌تری را ارائه می‌کنند. از جمله تشخیص اثر انگشت، اسکن IRIS (چشم) و تشخیص کامل چهره.
حسگرهای بیومتریک راه ایمن‌تر اما راحت‌تر را برای باز کردن قفل تلفن‌ها و پرداخت هزینه خرید ارائه می‌کنند.
علاوه بر این، حسگرهای بیومتریک می‌توانند برای جمع‌آوری ضربان قلب کاربران و SpO2 (تخمین اشباع اکسیژن شریانی) برای استفاده در برنامه «سلامت» فروشنده استفاده شوند.
واقعیت افزوده و مجازی (Augmented & Virtual Reality)
سنسورهای بسیار دقیق که در بالا توضیح داده شد، هنگامی که با CPU و GPU قدرتمند تلفن‌های هوشمند مدرن ترکیب می‌شوند، امکان ایجاد برنامه‌های واقعیت مجازی بسیار واقعی و پاسخگو را فراهم می‌کنند. هنگامی که سنسورها با دوربین گوشی های هوشمند ترکیب می شوند، برنامه های واقعیت افزوده را تسهیل می کنند.
باتری (Battery)
تلفن های همراه گذشته مجهز به باتری های قابل شارژ مبتنی بر نیکل با (Ni-Cd و NiMH) بودند.
با این حال، در چند سال گذشته، بیشتر باتری‌های قابل شارژ مورد استفاده در تلفن‌ها بر پایه لیتیوم هستند.
آنها لیتیوم یون (Li-Ion) و لیتیوم پلیمر (Li-Po) هستند.
تفاوت اساسی بین باتری لیتیوم یون پلیمری و باتری لیتیوم یون مایع این است که الکترولیت های مورد استفاده در این دو با هم متفاوت هستند.
باتری‌های لیتیوم یون دارای چگالی انرژی بالایی هستند، بنابراین در هر حجم شارژ بیشتری نگه می‌دارند، اما با افزایش سن حتی در صورت عدم استفاده، شارژ را از دست می‌دهند.
باتری لیتیوم پلیمری با چگالی انرژی کمتری دارد، اما نازک‌تر، سبک‌تر، ایمن‌تر هستند و بهتر از سن خود شارژ را حفظ می‌کنند.
باتری های لیتیوم پلیمری پیشرفته تر و به طور قابل توجهی گران تر از لیتیوم یون هستند، بنابراین هیچ کدام به طور قطعی بهتر از دیگری نیستند. تولید کنندگان معمولا تصمیم می گیرند که کدام نوع باتری برای طراحی دستگاه خاص مناسب تر است.
مدار برای شارژ مجدد باتری ها در یک محصول قابل حمل مانند تلفن همراه نقش مهمی در تعیین طول عمر باتری و کاربردهای روزانه محصول دارد.
پروتکل شارژ (چه مقدار ولتاژ یا جریان برای چه مدت، و چه کاری باید در زمان تکمیل شارژ انجام شود) به اندازه و نوع باتری در حال شارژ بستگی دارد.
شارژرهای باتری مدرن پارامترهای شارژ را به صورت پویا بر اساس میزان شارژ باتری تنظیم می کنند. باتری خالی را می توان سریعتر بدون خطر ایمنی شارژ کرد. به همین دلیل است که بیشتر معیارهای سرعت شارژ (از جمله ما) سطح شارژ باتری را که پس از یک جلسه شارژ 30 دقیقه‌ای با باتری خالی به دست آمده است، نقل می‌کنند.
با شارژرهای اصلی با خروجی 5 ولت / 1 آمپر برابر با 5 وات توان، هر چیزی سریعتر از آن شارژ سریع یا سریع در نظر گرفته می شود.
شارژ سریع
زمینه شارژ سریع هنوز هم بسیار پراکنده است و تقریباً هر سازنده راه حل خاص خود را دارد – در بیشتر مواقع، از جمله فناوری اختصاصی.
رایج ترین راه حل، شارژ 5 ولتی/2 آمپری است که 10 وات انرژی ارائه می کند و تقریباً هر تلفن دیگری که در آنجا وجود دارد از این میزان شارژ پشتیبانی می کند. شارژ سریع واقعی از آنجا به بالا شروع می شود.
گوشی های هوشمندی که از چیپست های کوالکام استفاده می کنند می توانند از پروتکل QuickCharge کوالکام استفاده کنند. در حال حاضر چند نسل گذشته است و آخرین آن QuickCharge 4+ است. با نسل‌های قبلی سازگار است و رایج‌ترین پیاده‌سازی‌ها به حداکثر توان خروجی 18 وات می‌رسند. موتورولا از این استاندارد برای گوشی‌های خود استفاده می‌کند، حتی اگر آن را به عنوان TurboPower و QuickCharge در هیچ کجا معرفی نکرده‌اند.
مشابه کوالکام، مدیاتک نیز استاندارد شارژ خود را به نام Pump Express معرفی کرده است که توسط تلفن‌هایی که از چیپستهای این شرکت پشتیبانی می‌کنند و به مجموعه شارژرهای اختصاصی خود نیاز دارد. آخرین نسل این استاندارد PumpExpress 3.0 است و از کانکتور USB-C برای کابل شارژ استفاده می کند. Pump Express+ 2.0 و همچنین راه حلی مقرون به صرفه در دسترس است و امکان استفاده از کانکتور microUSB را فراهم می کند.
USB Power Delivery یکی دیگر از استانداردهای شارژ سریع است و این استاندارد به یک سازنده سخت افزار خاص محدود نمی شود. این به سخت افزار اختصاصی نیاز ندارد، اگرچه نیاز به استفاده از کابل USB-C به USB-C دارد. حداکثر توان خروجی 100 وات است زیرا حتی لپ تاپ هایی وجود دارند که برای شارژ به این استاندارد متکی هستند. با این حال، پیاده‌سازی‌های فعلی در گوشی‌های هوشمند تنها تا 18 وات توان خروجی دارند.
Oppo، Vivo و OnePlus برخی از دارایی های معنوی و تحقیق و توسعه خود را به اشتراک می گذارند و در نتیجه، تلفن های آنها از راه حل های شارژ سریع مشابه استفاده می کنند. اوپو آن را شارژ فلش VOOC می‌نامد، ویوو آن را شارژ سریع باتری می‌نامد، در حالی که وان‌پلاس قبلا شارژ خود را داش می‌نامید (اکنون به دلایل قانونی فقط به شارژ سریع OnePlus تغییر نام داده است). هر سه نسخه 18 تا 20 وات توان دارند.
اما از آنجایی که این سه سازنده انقلاب شارژ سریع را رهبری می‌کنند، در سال 2018 به پیاده‌سازی‌های سریع‌تری نیز دست یافتند، بنابراین نام‌های جدیدی را معرفی کردند و همینطور کارها را برای کاربران بی‌تجربه گیج‌کننده‌تر کردند. شارژ فلش Super VOOC Oppo می تواند 50 وات برق تولید کند. شارژ سریع دو موتوره Vivo می تواند 22.5 وات توان تولید کند. و در نهایت، شارژ Warp OnePlus می تواند تا 30 وات را ارائه دهد.
هوآوی همچنین دارای یک راه حل اختصاصی شارژ سریع باتری در گوشی های هوشمند رده بالای خود به نام SuperCharge است که می تواند 40 وات برق تولید کند اما پیاده سازی های رایج تر آن تا 22.5 وات انرژی ارائه می دهد.
راه حل mCharge Meizu نیز اختصاصی است و در حال حاضر در چند مدل بالاتر آن موجود است. می تواند تا 24 وات برق ارائه دهد. Meizu همچنین راه‌حل آینده Super mCharge خود را به نمایش گذاشته است که می‌تواند تا 55 وات قدرت ارائه دهد، اما هنوز گوشی هوشمندی که آن را یکپارچه می‌کند تا زمان نگارش این مطلب منتشر نکرده است.
شارژ بی سیم
شارژ بی سیم (یا القایی) از یک میدان الکترومغناطیسی برای انتقال انرژی بین دو جسم از طریق القای الکترومغناطیسی استفاده می کند. القایی با قرار دادن دستگاهی که به سیم پیچ القایی مجهز است مستقیماً روی یک ایستگاه شارژ اختصاصی (یا پد شارژ) به دست می آید.
در حالی که در گذشته حداقل چند استاندارد رقیب شارژ بی سیم وجود داشت، امروزه کل صنعت موبایل به سمت استفاده از Qi (تلفظ “chee”) رفته است.
تقریباً مانند شارژ سیمی معمولی – شارژ بی سیم را می توان با نرخ های مختلف انجام داد. توان اسمی یک پد شارژ Qi 5 وات است، اما شارژرهای سریعتر می‌توانند تا 15 وات برق را به تلفن‌هایی که از آن پشتیبانی می‌کنند، منتقل کنند.
صرف نظر از حداکثر توان خروجی پشتیبانی شده توسط پد شارژ و گوشی هوشمند، استاندارد Qi می‌خواهد که تمام سخت‌افزار با نسخه قبلی سازگار باشد، بنابراین صرف‌نظر از نسخه پشتیبانی‌شده – هر پد Qi با همه دستگاه‌های دارای Qi سازگار است.
ساخت و ساز (Construction)
مواد ساخت و ساز، روش ها و پرداخت های مورد استفاده توسط سازنده هنگام ساخت تلفن را شرح می دهد.
همانند دنیای مد، هر فصل جدید (یا راه اندازی تلفن) رنگ های جدید یا نامگذاری دقیقی را معرفی می کند. یه جورایی آبی کسی هست؟ با این که رنگ در ظاهر نهایی خود تحت تأثیر آن مواد انتخاب شده قرار می گیرد.
هر ماده ای که استفاده می شود دارای خواص منحصر به فردی است که هم برای دستگاه مفید و هم مکمل است، اما اغلب با محدودیت هایی همراه است.
به عنوان مثال، یک بدنه شیشه ای به امواج رادیویی اجازه عبور می دهد و شارژ بی سیم را بهتر تسهیل می کند، اما اگر به درستی از آن استفاده نشود، می تواند گوشی را شکننده تر کند.
روندهای اخیر ساخت و ساز شامل استفاده از آلومینیوم، شیشه و حتی سرامیک است.
برای اینکه نمایشگر تا حد امکان انعطاف پذیر باشد، بسیاری از تولیدکنندگان از شیشه گوریلا گلس Corning استفاده می کنند.
توانایی دستگاه برای مقاومت در برابر گرد و غبار و رطوبت از طریق رتبه بندی IP شناسایی می شود.
IP یا کد/رتبه‌بندی حفاظت داخلی یک استاندارد بین‌المللی است که به سطح حفاظت داده شده در برابر نفوذ جسم خارجی و رطوبت اشاره دارد.
اولین رقم در رتبه بندی به محافظت در برابر نفوذ اشاره دارد و از 0 (بدون حفاظت ویژه) تا 6 (بدون ورود گرد و غبار) رتبه بندی می شود.
رقم دوم در رتبه بندی به محافظت در برابر رطوبت اشاره دارد و از 0 (بدون حفاظت) تا 8 (غوطه وری بیش از 1 متر همانطور که توسط سازنده مشخص شده است) رتبه بندی می شود.
گوگل پیکسل 2 و آیفون 8 دارای گواهی IP67 هستند. رتبه 6 “عدم ورود گرد و غبار” را تضمین می کند، در حالی که رتبه 7 “غوطه ور شدن تا عمق 1 متر در آب” را با زمان مشخص شده توسط سازنده تضمین می کند (برای مثال گوگل 30 دقیقه اعلام می کند).
سامسونگ گلکسی اس 8 دارای گواهی IP68 است. در حالی که این دستگاه دارای همان محافظت در برابر نفوذ/گرد و غبار آیفون 8 و گوگل پیکسل 2 است، امتیاز بالاتر برای محافظت در برابر رطوبت تضمین می کند که می توان آن را در عمق 1.5 متری آب به مدت 30 دقیقه غوطه ور کرد.
گوریلا گلس کورنینگ (Gorilla Glass)
گوریلا گلس علامت تجاری ثبت شده برای شیشه های سخت شده است که توسط شیشه ساز ایالات متحده Corning، Inc.
این شیشه به عنوان پوشش شیشه ای برای دستگاه های الکترونیکی قابل حمل مانند تلفن های همراه پیشرفته بسیار محبوب شد.
سازنده ادعا می‌کند که گوریلا گلس مقاومت بالایی در برابر خراش و سختی باورنکردنی دارد که امکان استفاده از پانل‌های شیشه‌ای نازک‌تر روی دستگاه‌ها را بدون شکنندگی ذاتی که به طور سنتی با ضخامت نازک‌تر همراه است، فراهم می‌کند.
اختراع ساخت این نوع شیشه محافظ ظاهراً برای سال‌ها در انبار کورنینگ گرد و غبار جمع می‌کرد، تا اینکه استیو جابز، مدیر عامل اپل در آن زمان، کورنینگ را مأمور ساخت یک شیشه محافظ صفحه نمایش ضد خش جدید برای اولین آیفون کرد.
افزایش محبوبیت تلفن‌های لمسی از آن زمان تاکنون، تولید گوریلا گلس را به یک جایگاه تجاری پرسود برای Corning تبدیل کرده است.
در سال 2012، Corning نسل دوم این ماده را به نام “Gorilla Glass 2” معرفی کرد و دستگاه هایی که از آن استفاده می کردند در نیمه اول همان سال عرضه شدند. به گفته سازنده، مزایای نسل دوم شامل ساختار حتی نازک تر، شفافیت بالاتر در برابر نور و امکان حساسیت لمسی حتی بهتر است.
گوریلا گلس 3 در سال 2013 معرفی شد و گلکسی اس 4 محبوب سامسونگ (که در نیمه اول سال عرضه شد) به عنوان اولین گوشی مجهز به آن معرفی شد.
نسل جدید به عنوان دارای Native Damage Resistance™ به بازار عرضه شده است. جدا از بحث بازاریابی، شیشه جدید ظاهراً مقاومت در برابر خراش را افزایش می دهد، دید خراش را کاهش می دهد و پس از ایجاد خراش استحکام بهتری را حفظ می کند. طبق گفته سازنده، گوریلا گلس 3 قوی تر است و 3 برابر بیشتر از گوریلا گلس 2 در برابر خش مقاوم است.
گوریلا گلس 4 در پایان سال 2014 معرفی شد. با مقاومت در برابر آسیب بهتر نسبت به نمونه قبلی خود و قابلیت نازک تر شدن در عین کارایی یکسان.
گوریلا گلس 5 در جولای 2016 معرفی شد، در حالی که اواخر همان سال در آگوست گوریلا گلس SR+ برای پوشیدنی ها معرفی شد.
گوریلا گلس 6 در ژوئیه 2018 معرفی شد. دانشمندان کورنینگ توانستند “ماده ای کاملاً جدید” را مهندسی کنند که بهتر می تواند در برابر قطرات متعدد دوام بیاورد. آزمایش‌ها نشان می‌دهد که گوریلا گلس 6 قبل از شکستن، از 15 قطره از ارتفاع 1 متری جان سالم به در برده است. ظاهراً این دو برابر بیشتر از میزانی است که گوریلا گلس 5 می تواند تحمل کند.
SAR (نرخ جذب خاص)
هر گوشی GSM دارای یک فرستنده و گیرنده رادیویی است تا بتواند در شبکه بی سیم GSM کار کند. این فرستنده گیرنده به گونه ای ساخته شده است که هنگام استفاده در کنار گوش و استفاده از کمربند، از محدودیت های تعیین شده توسط مقامات برای قرار گرفتن در معرض انرژی فرکانس رادیویی تجاوز نکند.
مقامات مورد بحث در اینجا کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) دولت ایالات متحده، صنعت کانادا از دولت کانادا (IC) و شورای اتحادیه اروپا هستند.
این محدودیت‌ها بخشی از دستورالعمل‌های جامعی است که سطوح مجاز انرژی RF را برای جمعیت عمومی تعیین می‌کند. دستورالعمل ها بر اساس استانداردهایی است که توسط سازمان های علمی مستقل از طریق ارزیابی دوره ای و کامل مطالعات علمی تهیه شده است.
استاندارد نوردهی برای دستگاه های بی سیم از یک واحد اندازه گیری به نام نرخ جذب خاص یا SAR استفاده می کند. متأسفانه محدودیت‌های تعیین شده توسط FCC/IC و شورای اتحادیه اروپا در مقادیر مختلف بافت اندازه‌گیری می‌شوند، بنابراین مستقیماً قابل مقایسه نیستند.
حد SAR تعیین شده توسط FCC/IC 1.6W/kg است که به طور میانگین برای 1 گرم بافت واقعی است.
حد SAR توصیه شده توسط شورای اتحادیه اروپا 2.0 وات بر کیلوگرم است که به طور متوسط در 10 گرم بافت واقعی است.
اگرچه SAR در بالاترین سطح توان تایید شده تعیین می شود، سطح SAR واقعی دستگاه در حین کار می تواند بسیار کمتر از حداکثر مقدار باشد. این به این دلیل است که تلفن‌های GSM طوری طراحی شده‌اند که در سطوح مختلف قدرت کار می‌کنند تا فقط از توان مورد نیاز برای دسترسی به شبکه استفاده کنند. به طور کلی هر چه به آنتن ایستگاه پایه بی سیم نزدیکتر باشید، توان خروجی دستگاه کمتر می شود و بالعکس.
از سال 2010، ما در GSMArena.com مقادیر رسمی SAR را برای اکثر مدل ها در پایگاه داده خود اضافه کرده ایم.
خواهید دید که ما چندین مقدار SAR را فهرست می کنیم. دلیل آن این است که FCC/IC تصریح کرده اند که SAR باید در سطح باسن (تماس در حین حمل تلفن در کمر) و در سطح سر (تماس با تلفن کنار گوش) اندازه گیری شود. بنابراین تقریباً مطمئن هستید که دو مقدار SAR برای استاندارد FCC/IC مشاهده خواهید کرد.
شورای اتحادیه اروپا فقط نیاز به اندازه‌گیری در سطح گوش دارد، بنابراین اکثر تولیدکنندگان SAR را در سطح باسن برای مدل‌های اروپایی اندازه‌گیری نمی‌کنند. بنابراین در این مورد تقریباً مطمئن هستید که یک مقدار SAR تنها برای استاندارد اتحادیه اروپا مشاهده خواهید کرد.
